روشهای سرایت تب دنگی
١ -انتقال از طریق نیش پشه
راه اصلی انتقال ویروس دنگی به انسان، از طریق نیش پشه آئدس ماده آلوده به ويروس است. پس از تغذیه پشه از یک فرد آلوده، ویروس قبل از انتشار به بافت‌های ثانویه از جمله غدد بزاقی، در روده میانی پشه تکثیر می‌شود. هنگامی که یک پشه عفونی شود، می‌تواند ویروس را تا پایان عمر خود منتقل کند.
٢ -انتقال از مادر به جنین
همانطور که در بالا آمده است. راه اصلی انتقال ویروس دنگی بین انسانها از طریق نیش پشه آئدس است. با این حال، شواهدی مبنی بر امکان انتقال از مادر باردار به جنین نیز وجود دارد. هنگامی که مادری در دوران بارداری به تب دنگی مبتلا می‌شود، نوزاد او ممکن است از زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد و دیسترس جنینی رنج ببرد.
٣ - سایر روشهای سرایت
موارد نادری از ابتلا به تب دنگی از طریق فرآورده های خونی، اهدای عضو و انتقال خون نیز ثبت شده است.
نکات قابل توجه در مورد درمان تب دنگی
استراحت کافی
مصرف مایعات فراوان
استفاده از داروهای مسکن مانند استامینوفن ( از داروهای آسپرین، ژلوفن، دیکلوفناك و موارد مشابه به علت احتمال شروع خونریزی در فرد نمی‌توان استفاده نمود).
پیشگیری از تب دنگی
از آنجایی که تا کنون هیچ اقدام قطعی برای درمان تب دانگ معرفی نشده است، بهترین راه برای مراقبت از خود و خانواده هايتان در مقابل این بیماری، پیشگیری از ابتلا می‌باشد و بهترین راه پیشگیری از بیماری تب دنگی، جلوگیری از گزش توسط پشه‌های آلوده است. برای محافظت از خود کارهای زیر را انجام دهید:
1-استفاده از محصولات دافع پشه.
2-در فضای باز از پیراهن‌های آستین بلند و شلوارهای بلند که در جورابها فرو رفته‌اند، استفاده کنید.
3-پوشیدن لباس با رنگ روشن. (این پشه به رنگ های تیره علاقه دارد بنابراین توصیه می شود برای جلوگیری از گزش پشه از لباس های رنگ روشن استفاده شود)
4-نصب توری پشه گیر برای درب‌ها و پنجره‌ها.
5-پرهیز از بیرون رفتن در ساعات پر گزش روز(قبل از طلوع آفتاب و هنگام غروب)
6-ممانعت از دسترسی پشه‌ها به محیط‌های مناسب تخم‌گذاری.
« روابط عمومی شهرداری و شورای اسلامی شهر زیار»