اکثر محقّقین اتّفاق نظر دارند، بنّایی و خانه‌سازی برای سکونت دائم را «مادها» و«آریائی‌ها» برای اولین بار در ناحیه‌ی «براآن» و «زیار» فعلی ابداع نمودند. و برای احشام خود و کشاورزی قبیله، کلونی‌های طایفه‌ای برپا کردند. و محدوده‌ی وسیعی را در تصرّف خود کشیدند. به دلیل وسعت دشت براآن و سطح فوق‌العاده وسیع آن نواحی، همواره سکونت اقوام و ملل، در آن مکان بدون مانع صورت می‌گرفته است.
براآن منطقه آباد آریایی: در کتاب «اصفهان و ری» آمده است که در ناحیه براآن، توسّط گاوهای تنومند، آب را از عمق چهار زرعی بیرون می‌کشیدند( یعنی از دو متری زمین)
رونق پنبه‌کاری، از دیرباز در ناحیه براآن وجود داشت؛ که صنایع نساجی شهر اصفهان را، حتی از دوران مادها رونق بخشیده بود.
منبع: زیار، کهن دیاری در تاریخ ایران/محمدرضا امینی
«روابط عمومی شهرداری و شورای اسلامی شهر زیار»