در شهر زیار، مسجدی قدیمی وجود دارد، که فاقد شناسنامه احداث است؛ و اکنون به همت مردم و شهرداری و شورای اسلامی شهر زیار، در ضلع شرقی آن اضافاتی بر بنای آن، انجام شده است، تا به عنوان «مسجد جامع» شهر از آن استفاده گردد.

در حاشیه شهر زیار، چند روستا وجود دارد، همچون روستای «کاج». مسجد چهارتاقی زیبایی در این محل وجود دارد، که ویرانه‌ی آن، در حال حاضر به آغل گوسفندان تبدیل شده است.

اثر دیگری در ده «دشتی»، مشابه همان چهارتاقی موجود در «کاج» وجود دارد، که آن نیز، در نوع معماری خود کم نظیر است. بر اساس قرائن و شواهد، معماری این دو بنا به قرن هشتم بازمی‌گردد.

دیگر بنای متمایز که امروز به زیباترین  شکل ممکن خود، به همت مردم و اهالی خیر منطقه، ترمیم و بازسازی شده. مسجد ده «ازیران» واقع در ضلع غربی شهر زیار است.

در مسیر اصفهان به زیار، با فاصله نه چندان دور از زیار، در « یفران»، منار و مسجد مخروبه‌ی، «جار» وجود دارد؛ که در حال حاضر، حصاری بر گرد آن کشیده‌اند. این بنای زیبا، با مناری بس فریبنده، به تاریخ 515 هجری بازمی‌گردد. در قسمت فوقانی مهراب مسجد جار، گچ‌بری زیبایی هنوز پابرجاست.

در نزدیکی شهر زیار، در ضلع شمالی شهر، به فاصله‌ای نه چندان دور، در «برسیان»، مناری است معروف به منار برسیان؛ بسی خوش‌تراش و خوش وقار. و مسجدی که در جوار این منار اجداث نموده‌اند. این بنا را به دوره صفویه منتسب باید نمود.

مسجد «آدینه»  متعلق به سال 421 هجری، در دشت براآن وجود داشته و در کنار آن مناری؛ که امروزه اثری از آن بنا نیست. و تنها نامی از آن به یادگار مانده است.

«روابط عمومی شهرداری و شورای اسلامی شهر زیار»

منبع: زیار، کهن دیاری در تاریخ ایران/محمدرضا امینی

«روابط عمومی شهرداری و شورای اسلامی شهر زیار»