بسي رنج بردم بدين سال سی
عجم زنده کردم بدين پارسی

(فردوسی)

روز ۲۱ فوریه از طرف یونسکو به عنوان روز جهانی زبان مادری نامگذاری شده‌است. نامگذاری این روز در کنفرانس عمومی یونسکو در سال ۱۹۹۹ به منظور کمک به تنوع زبانی و فرهنگی انجام شده‌ است. باید توجه داشت مرگ هر زبان به معنای از دست رفتن مجموعه‌ای از فرهنگ، تاریخ و آداب گروهی از ساکنان زمین است.

در ایران افزون بر زبان فارسی در مجموع حدود ۶٩ زبان و گویش رواج دارد و بزرگ‌ترین گروه‌های زبانی ایران را فارسی، آذربایجانی، کُردی، ترکمنی، گیلکی، مازندرانی، تالشی، لری، عربی، بلوچی، لکی و ترکی تشکیل می‌دهند.

شایسته است در این روز قدردان زحمات بزرگ‌مرد شعر فارسی حکیم ابولقاسم فردوسی طوسی باشیم. فردوسی شهرت جهانی دارد و به او حکیم سخن می‌گویند. هنگامی که زبان، دانش و ادبیات در ایران زبان عربی بود، فردوسی، با سرودن شاهنامه با ویژگی‌های هدف‌مندی که داشت، زبان پارسی را زنده و پایدار کرد. 

روابط عمومی شهرداری و شورای اسلامی شهر زیار»